یک صندلی چرخدار در واقع یک صندلی با چرخها است که به افراد با کمبود حرکتی امکان حرکت آسان میدهد.
اولین صندلی چرخدار خودتحریک در سال ۱۶۵۵ توسط استفان فارفلر اختراع شد. این صندلی از یک چاسی با سه چرخ و بسیاری از دستگاهها و چرخهای دنده استفاده میکرد. رویداد مهم بعدی در تاریخ صندلی چرخدار زمانی بود که در سال ۱۸۸۷ صندلیهای چرخدار به بلوار اتلانتیک سیتی معرفی شدند. آنها بر روی بلوار استفاده میشدند تا هم بیماران و هم گردشگران سالم بتوانند در منطقه حرکت کنند.
پیشترین نسل نزدیک به صندلی چرخدار پزشکی که امروزه شناخته میشود، در سال ۱۹۳۳ توسط هری جنینگز سنیور و هربرت اورست، هر دو مهندس مکانیک، اختراع شد. این صندلی از جنس فولاد بود، اما همچنان سبک و قابل حمل و تاشده بود. صندلیهای چرخدار امروزی همچنان به منظور داشتن همه این ویژگیها طراحی شدهاند.
هرچند که ایده اصلی برای صندلیهای چرخدار پزشکی که امروزه میبینیم به قرن بیستم برمیگردد، اما در سالهای اخیر پیشرفتهای زیادی در فناوری صندلی چرخدار اتفاق افتاده است. به عنوان مثال، SmartDrive از Permobil یک پیوسته صندلی چرخدار است که به پشت صندلی چرخدار وصل میشود. این پیوسته فناوری کمک توان برای کاربران صندلی چرخدار فراهم میکند و به آنها امکان حرکت با کمترین تلاش را میدهد.
صندلیهای چرخدار در تعداد چرخهایی که دارند، نحوه کنترل آنها، جنس ساخت و اینکه آیا تاشده هستند یا نه متفاوت هستند. با این حال، همه صندلیهای چرخدار شامل چرخهایی از نوعی هستند که یک صندلی را انتقال میدهند. همچنین همیشه یک روش پیشرانش دارند.